Verslag zondagrit 13/03

Aanwezig : Klein Betonneke, Opa en zijn zoon RobinHoedje, de Soene, de Kaneka’an, de Fluyts, de GPS en de Voorzitter

Nadat we eerst uitgebreid de GPS als kersverse vader van een flinke dochter gefeliciteerd hadden, trokken we met zijn achten op pad.

Opnieuw goed ingeduffeld tegen de koude, maar wel met onze donkerste zonnebril op, want het beloofde een zonnige zondag te worden.

In het Geelse Poeiel werden we vlot voorbijgestoken door een grotere groep. Die mannen, waarvan het grootste deel reeds in het bezit was van een lidkaart van de OKRA, waren duidelijk al wat vroeger vertrokken uit Gierle en waren ondertussen al warm gereden. Aan de Antwerpseweg stonden ze voor ons voor de rode lichten. De laatste van deze groep was een jongere dame, een blondje met een staartje. Op haar truitje stond de tekst “elke dag vers”. De koptrekkers waren op dat moment RobinHoedje en de GPS : 2 jonge vaders met een hoog testosterongehalte. Als jonge wolven volgden ze gezwind het tempo van deze groep, maar dat tempo was net iets te hoog voor deze fase van het seizoen. Tot we die 2 jonge gasten erop attent maakte dat de tekst “elke dag vers” een verwijzing was naar hun shirtsponsor Peeters-Govers.

Via rustige en landelijke wegen van enkele Geelse en Westelse deelgementen ging het richting Morkhoven en Noorderwijk. Onderweg kwamen we tal van wielertoeristenclubs tegen, het is duidelijk dat de winterslaap van heel wat wielertoeristen voorbij is. Aan het eilandje in Herentals namen we nog het Kempisch Kanaal tot aan de Houten Brug. Langs het kanaal blies de wind op de neus. De GPS en de Kaneka’an hadden de kop, maar moesten door de “achterban” aangespoord worden om de afspraak “30 km/u op kop” aan te houden. Ondertussen peddelde Opa rustig mee en had hij op de Houten Brug nog zo’n snelheid dat hij zelfs niet tijdig kon stoppen voor het oranje licht. De gezondheidsproblemen behoren duidelijk tot het verleden.

Op vraag van de Clubdichter gingen we nog iets drinken in Gedoviba. Maar bij aankomst was hij nergens te bespeuren. Uiteindelijke vonden we hem in het Klein Kamertje. Tja, zelfs op ‘t Gemak ben je nog niet op uw gemak.

Ook nog eens een welgemeende dank aan de Brugspurters die vrijdag aanwezig waren op de kwis van De Kriebel. Brugspurters BergOp was met een 11de plaats (op 37 kwisploegen) de betere van Brugspurters BergAf, die op de 15de plaats eindigde. Niet iedere Brugspurter had het concept van de kwis begrepen. Het is de bedoeling om de juiste antwoorden op een blad papier te noteren, en niet zoals blijkt uit bijgevoegde foto om uw hand op te steken als je een antwoord weet. Iedereen weet dat Nonkel Dirk destijds een voorbeeldige leerling was, maar uw hand opsteken was echt niet nodig Dirk.

Met onze polo’s van de Brugspurters maakten we zeker indruk. Iedereen content !! Merci.